Οι αρχές του μαύρου θέατρου παραμένουν μέχρι σήμερα για τους περισσότερους ανθρώπους ένα μυστήριο. Ήρθε η ώρα να διαλευκάνουμε το μυστήριο αυτό. Ω ναι, ήρθε η στιγμή της μύησής σας! Από την ακόλουθη περιγραφή θα καταλάβετε ότι οι αρχές του μαύρου θέατρου είναι εκπληκτικά απλές· όπως όλα τα ευρηματικά πράγματα του κόσμου τούτου.

Βάση του μαύρου θέατρου παραμένει, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, ο νόμος του Αϊνστάιν για τη σχέση της μάζας με την ενέργεια:

Επειδή στο μαύρο θέατρο δουλεύουμε με το φως, πρέπει να λάβουμε υπόψη και το νόμο του Planck για την ανάλυση του φωτός σε φάσμα μέλανος σώματος. Κατ’αυτή τη θεωρία, η λαμπρή ενέργεια δεν απλώνεται ομοιόμορφα, αλλά αλματωδώς, σε επακριβώς καθορισμένες και αδιαίρετες ποσότητες, δηλαδή σε κβάντα. Το μέγεθος του λαμπρού κβάντου ( n ) είναι ανάλογο με τη συχνότητα (v):

όπου (n) είναι η σταθερά του Planck με αξία 6,626*10-34 τζάουλ*σ. Από αυτές τις φυσικές τάξεις μπορούμε να συναγάγουμε εφαρμογές για τα εφέ του μαύρου θέατρου. Όπως έχουμε ήδη πει, η μάζα και η λαμπρότητα αλληλοεπηρεάζονται. Αποτελέσματα τούτου είναι φαινόμενα όπως η διάθλαση, η περίθλαση και η πόλωση του φωτός. Άλλες φορές η ενέργεια απορροφάται. Η ρουφηγμένη ενέργεια μπορεί να μετατρέπεται σε θερμική ή φωτεινή ενέργεια διαφορετικής συχνότητας, ή σε ηλεκτρική ενέργεια, αν εμφανιστεί φωτοηλεκτρικό φαινόμενο. Αν φωτίσουμε έγχρωμο ή μαύρο σώμα με φως συχνότητας  ( delta E ), έχουμε μετάβαση ενέργειας σε μοριακό επίπεδο, ενισχύεται δε με κβαντικό άλμα η δόνηση και η περιστροφή των μορίων. Η αναγκαία ενέργεια () θα αφαιρεθεί από το κβάντο φωτός, κι έτσι οι θεατές δεν βλέπουν τίποτα. Αυτό το φαινόμενο περιγράφεται μαθηματικά έτσι:

(v=v0)αυτό σημαίνει, κι έτσι εμφανίζεται το μαύρο θέατρο Η ποσότητα της απορροφηθείσας ενέργειας όμως στη σκηνή αυξάνεται και πρέπει να τη μειώνουμε με ειδικό σύστημα (Back Line) στο ηλεκτρόκεντρο. Το διάγραμμα δείχνει, πώς εμφανίζονται μεμονωμένες φασματικές γραμμές κατά το ενεργειακό άλμα ενός σθένους ηλεκτρονίου σε διαφορετική κβαντική κατάσταση. Τα ορατά χρώματα είναι βέβαια ευχάριστο θέαμα για τους θεατές, γιατί διαπιστώνουν ότι παρ’όλα αυτά κάτι βλέπουν.

Τέλος, πρέπει να τονίσουμε ότι αυτή παρουσίαση των αρχών του μαύρου θέατρου είναι καθαρά θεωρητική. Επισημαίνουμε ότι η εφαρμογή αυτής της θωρίας στην πράξη δεν προεξοφλεί την επιτυχία του μαύρου θεάτρου. Ο ανθρώπινος παράγων μπορεί να αλλάξει πολλά από τη θεωρία